Οι δυνάμεις κατά των lockdown και της υποχρεωτικής χρήσης μάσκας στις ΗΠΑ αποκτούν το πάνω χέρι. Οι 10 πολιτείες που δεν επέβαλαν ποτέ περιορισμούς και η Φλόριντα, η οποία κατάργησε όλους τους περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της απαίτησης χρήσης μάσκας τον Σεπτέμβριο, είναι σε καλύτερη κατάσταση από τις πολιτείες με δρακόντειους περιορισμούς. Και η σύγκριση προφανώς κάνει τους Αμερικανούς να νιώθουν ασφαλείς πλέον. Τώρα 24 από τις 50 πολιτείες έχουν άρει όλους τους περιορισμούς.
Χρόνια τώρα ακούγαμε και μαθαίναμε άμεσα τα νέα απο τις ΗΠΑ, στα δελτία ειδήσεων υπήρχε καθημερινά μια τουλάχιστον είδηση που να αφορά τις Ηνωμένες Πολιτείες(απο βλακώδη τουίτ του Τραμπ μέχρι και νέα “τρέντ” που κυκλοφορούν). Μας παραξένεψε που εδώ και μήνες πλέον, δεν μαθαίνουμε τίποτα για το τί γίνεται στην απέναντι όχθη του Ατλαντικού.
Να αναφέρουμε εδώ οτι στις ΗΠΑ, 24 πολιτείες δέν απαιτούν απο τους πολίτες της να χρησιμοποιούν μάσκα ενώ 12 έχουν ήδη επιβάλλει(για να προλάβουν χειρότερες καταστάσεις που ζούμε στην Ευρώπη) απαγόρευση στο διαβατήριο εμβολιασμού.
Ο Jeffrey A. Tucker συνόψισε την κατάσταση στις ΗΠΑ σε άρθρο του στο Αμερικανικό Ινστιτούτο Οικονομικών Ερευνών(AIER) στο οποίο είναι και διευθυντής σύνταξης. Ο Tucker είναι συγγραφέας πολλών χιλιάδων άρθρων στον επιστημονικό και ημερήσιο Τύπο και εννέα βιβλίων σε πέντε γλώσσες, με πιο πρόσφατο το Liberty or Lockdown. Είναι επίσης ο εκδότης του The Best of Mises. Δίνει πολλές διαλέξεις σε θέματα οικονομίας, τεχνολογίας, κοινωνικής φιλοσοφίας και πολιτισμού.
Ο συγγραφέας αναφέρει στο άρθρο του:
Χρειάστηκε πολύ περισσότερος χρόνος απ’ ό,τι θα έπρεπε, αλλά επιτέλους φαίνεται να συμβαίνει: το παράδειγμα του lockdown καταρρέει. Τα σημάδια είναι παντού γύρω μας.
Ο κάποτε ήρωας του lockdown, ο κυβερνήτης της Νέας Υόρκης Andrew Cuomo, είδε την υποστήριξή του να πέφτει από το 71% στο 38%, μαζί με όλο και περισσότερες απαιτήσεις για παραίτησή του. Εν τω μεταξύ, οι δημοσκοπήσεις έχουν αρχίσει να ευνοούν τον κυβερνήτη της Φλόριντα και πολέμιο του lockdown, Ron DeSantis, για την επιρροή του στο GOP(Republican Party) στο μέλλον. Αυτή η αξιοσημείωτη μεταστροφή της κατάστασης οφείλεται στην αρχή της συνειδητοποίησης ότι τα lockdown ήταν μια καταστροφική πολιτική. Ο DeSantis και η συνάδελφος του Kristi Noem, που τάσσεται κατά των lockdown, είναι οι πρώτοι που λένε ευθέως την αλήθεια. Η ειλικρίνειά τους έχει κερδίσει και στους δύο αξιοπιστία.
Εν τω μεταξύ, σε ακροάσεις στο Κογκρέσο, ο εκπρόσωπος James Jordan απαίτησε από τον Dr. Fauci να εξηγήσει γιατί το “κλειδωμένο” Μίσιγκαν έχει χειρότερο ρυθμό εξάπλωσης της νόσου από το γειτονικό Ουισκόνσιν, το οποίο είναι εδώ και καιρό εντελώς ανοιχτό. Ο Fauci προσποιήθηκε ότι δεν μπορούσε να ακούσει την ερώτηση, δεν μπορούσε να δει το διάγραμμα και στη συνέχεια δεν κατάλαβε. Τελικά απλά κάθισε εκεί σιωπηλός αφού ξεστόμισε μερικές κοινοτοπίες σχετικά με τις διαφορές επιβολής.
Οι lockdowners ασχολούνται τώρα με το “τεράστιο” πρόβλημα του Τέξας. Είναι πλήρως “ανοιχτό” χωρίς περιορισμούς εδώ και 6 εβδομάδες. Τα κρούσματα και οι θάνατοι μειώθηκαν δραματικά την ίδια περίοδο. Ο Fauci δεν έχει καμία απάντηση. Ή ας συγκρίνουμε την “κλειστή” Καλιφόρνια με την “ανοιχτή” Φλόριντα: παρόμοια ποσοστά θανάτων. Έχουμε ένα πλήρες φάσμα εμπειριών στις ΗΠΑ που επιτρέπουν συγκρίσεις μεταξύ “ανοικτών” και “κλειστών” και των δεδομένων εξάπλωσης της νόσου. Δεν υπάρχει καμία σχέση.
Ή ας πάρουμε επίσης ώς παράδειγμα την Ταϊβάν, η οποία δεν είχε λάβει κανένα μέτρο που να αφορά τους 23,5 εκατομμύρια κατοίκους της. Θάνατοι από το Covid-19 μέχρι στιγμής: 11. Η Σουηδία, η οποία παρέμεινε ανοιχτή, είχε καλύτερες επιδόσεις από το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.
Το πρόβλημα είναι ότι η παρουσία ή η απουσία lockdown απέναντι στον ιό φαίνεται να είναι εντελώς ασύνδετη με οποιαδήποτε πορεία της νόσου. Η AIER συγκέντρωσε 33 μελέτες περιπτώσεων από όλο τον κόσμο που αποδεικνύουν ότι αυτό ισχύει.
Γιατί θα έπρεπε να έχουν σημασία όλα αυτά; Επειδή οι “επιστήμονες” που συνέστησαν τα lockdowns είχαν διατυπώσει με μεγάλη ακρίβεια και αιχμηρότητα ότι είχαν βρει τον τρόπο να ελέγξουν τον ιό και να ελαχιστοποιήσουν τα αρνητικά αποτελέσματα. Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι τα lockdown δημιούργησαν επίσης και τεράστιες παράπλευρες απώλειες. Αυτό που δεν βλέπουμε είναι οποιαδήποτε σχέση μεταξύ των lockdown και των επιπτώσεων της νόσου.
Αυτό είναι καταστροφικό, διότι οι επιστήμονες που επέβαλαν τα lockdown είχαν κάνει συγκεκριμένες και, εύκολα διαψεύσιμες, προβλέψεις. Αυτό ήταν ίσως το μεγαλύτερο λάθος τους. Με τον τρόπο αυτό, έβαλαν σε δοκιμασία τη θεωρία τους. Η θεωρία τους απέτυχε. Αυτή είναι η στιγμή που προκαλεί την κατάρρευση ενός επιστημονικού παραδείγματος, όπως εξηγεί ο Thomas Kuhn στο βιβλίο του Η δομή των επιστημονικών επαναστάσεων (1962).
Ένα καλό παράδειγμα παρόμοιας κατάστασης θα μπορούσε να είναι η σοβιετική οικονομία υπό τον Νικήτα Χρουστσόφ. Ήρθε στην εξουσία με την υπόσχεση ότι θα έκανε τη ρωσική οικονομία υπό τον κομμουνισμό να έχει καλύτερες επιδόσεις από τις ΗΠΑ. Αυτή ήταν η ουσία της περίφημης υπόσχεσής του “Θα σας θάψουμε”. Εννοούσε ότι η Ρωσία θα ξεπερνούσε την Αμερική.
Αυτό δεν συνέβη. Απέτυχε και η θεωρία που προώθησε απέτυχε παράλληλα. Και έτσι άρχισε η αργή διάλυση της κομμουνιστικής θεωρίας και πρακτικής. Ο Χρουστσόφ είχε ήδη αποκηρύξει το σταλινικό κράτος τρόμου, αλλά ποτέ δεν είχε την πρόθεση να προεδρεύσει της αργής κατάρρευσης ολόκληρου του σοβιετικού πειράματος. Με τη διεξαγωγή μιας δοκιμής που θα μπορούσε να διαψεύσει την υπόσχεσή της, καταδίκασε ένα ολόκληρο σύστημα σε διανοητική αποκήρυξη και τελική κατάρρευση.
Η θεωρία και η πρακτική του lockdown-ism θα μπορούσε να ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο.
Στην αναδόμηση της ιστορίας της επιστήμης,ο Kuhn, υποστήριξε ότι η πρόοδος στην επιστήμη δεν γίνεται με γραμμικό τρόπο, αλλά μάλλον με επεισοδιακό τρόπο, καθώς νέες ορθοδοξίες εμφανίζονται, κωδικοποιούνται και στη συνέχεια καταρρέουν κάτω από το βάρος πολλών ανωμαλιών.
Το μοτίβο έχει ως εξής. Υπάρχει η κανονική επιστήμη που καθοδηγείται από την επίλυση γρίφων και τον πειραματισμό. Όταν μια θεωρία φαίνεται να συλλαμβάνει τις περισσότερες γνωστές πληροφορίες, αναδύεται μια νέα ορθοδοξία – ένα παράδειγμα. Με την πάροδο του χρόνου, πάρα πολλές νέες πληροφορίες φαίνεται να έρχονται σε αντίθεση με αυτό που η θεωρία θα προέβλεπε ή θα εξηγούσε. Έτσι προκύπτει η κρίση και η κατάρρευση του παραδείγματος. Μπαίνουμε σε μια προ-παραδειγματική εποχή, καθώς ο κύκλος ξεκινά από την αρχή.
Όσο καλύτερα μπορεί να πει κανείς, η ιδέα του lockdown όταν αντιμετωπίζουμε έναν νέο ιό εμφανίστηκε στις ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο γύρω στο 2005-2006. Ξεκίνησε από μια μικρή ομάδα φανατικών που διαφωνούσαν με την παραδοσιακή δημόσια υγεία. Υποστήριξαν ότι θα μπορούσαν να διαχειριστούν έναν ιό υπαγορεύοντας τη συμπεριφορά των ανθρώπων: πόσο κοντά στέκονταν ο ένας δίπλα στον άλλο, πού ταξίδευαν, σε ποιες εκδηλώσεις συμμετείχαν, πού κάθονταν και για πόση ώρα. Προώθησαν την ιδέα του εγκλεισμού και των περιορισμών, τα οποία ονόμασαν “μη φαρμακευτικές παρεμβάσεις” μέσω του “στοχευμένου πολυεπίπεδου περιορισμού”. Αυτό που πρότειναν ήταν μεσαιωνικό στην πράξη, αλλά με το προσωπείο της επιστήμης των υπολογιστών και της επιδημιολογίας.
Όταν η ιδέα αυτή διατυπώθηκε για πρώτη φορά, αντιμετωπίστηκε με σφοδρή αντίδραση. Με την πάροδο του χρόνου, το παράδειγμα του εγκλεισμού σημείωσε πρόοδο, με χρηματοδότηση από το Ίδρυμα Gates και περισσότερες στρατολογήσεις από τον ακαδημαϊκό χώρο και τους γραφειοκράτες της δημόσιας υγείας. Υπήρξαν επιστημονικά έντυπα και συνέδρια. Οι κατευθυντήριες γραμμές σε εθνικό επίπεδο άρχισαν να υιοθετούν την ιδέα του κλεισίματος σχολείων και επιχειρήσεων και την ευρύτερη επίκληση της εξουσίας της καραντίνας. Χρειάστηκαν 10 χρόνια, αλλά τελικά η αίρεση έγινε οιονεί ορθοδοξία. Κατέχουν πλέον αρκετές θέσεις εξουσίας ώστε να μπορέσουν να δοκιμάσουν τη θεωρία τους σε ένα νέο παθογόνο που εμφανίστηκε 15 χρόνια μετά την πρώτη διατύπωση της ιδέας της καραντίνας, ενώ η παραδοσιακή επιδημιολογία περιθωριοποιήθηκε, αρχικά σταδιακά και στη συνέχεια ολικά.
Ο Kuhn εξηγεί πώς μια νέα “ορθοδοξία” αντικαθιστά σταδιακά την παλιά:
Όταν, στην ανάπτυξη μιας φυσικής επιστήμης, ένα άτομο ή μια ομάδα παράγει πρώτα μια σύνθεση ικανή να προσελκύσει τους περισσότερους επαγγελματίες της επόμενης γενιάς, οι παλαιότερες σχολές σταδιακά εξαφανίζονται. Εν μέρει η εξαφάνισή τους προκαλείται από τη μεταστροφή των μελών τους στο νέο παράδειγμα. Υπάρχουν όμως πάντα κάποιοι άνθρωποι που επιμένουν στη μία ή την άλλη παλαιότερη άποψη, και αυτοί απλώς διαγράφονται από το επάγγελμα, το οποίο στη συνέχεια αγνοεί το έργο τους. Το νέο παράδειγμα συνεπάγεται έναν νέο και πιο αυστηρό ορισμό του κλάδου. Όσοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να προσαρμόσουν το έργο τους σε αυτό πρέπει να απομονωθούν ή να προσκολληθούν σε κάποια άλλη ομάδα.
Αυτή είναι μια καλή περιγραφή του τρόπου με τον οποίο θριάμβευσε η ιδεολογία του lockdown. Υπάρχουν πολλές θεωρίες συνωμοσίας εκεί έξω σχετικά με το γιατί συνέβησαν τα lockdown. Πολλές από αυτές περιέχουν ψήγματα αλήθειας. Αλλά δεν χρειάζεται να προσφύγουμε σε αυτές για να καταλάβουμε γιατί συνέβησαν. Συνέβησαν επειδή οι άνθρωποι που τις πίστευαν έγιναν κυρίαρχοι στον κόσμο των ιδεών, ή τουλάχιστον αρκετά εξέχοντες ώστε να παρακάμψουν και να εξορίσουν τις παραδοσιακές αρχές της δημόσιας υγείας. Τα lockdown καθοδηγούνταν κυρίως από την ιδεολογία του lockdown. Οι οπαδοί αυτής της παράξενης νέας ιδεολογίας αναπτύχθηκαν σε τέτοιο βαθμό, που μπόρεσαν να προωθήσουν την ατζέντα τους πάνω από τις δοκιμασμένες από το χρόνο αρχές και αξίες.
Είναι ευλογία αυτής της ιδεολογίας το γεγονός ότι συνοδεύτηκε από μια ενσωματωμένη υπόσχεση. Θα πετύχαιναν καλύτερα αποτελέσματα ενάντια στις ασθένειες από τις παραδοσιακές πρακτικές δημόσιας υγείας, έτσι έλεγαν. Αυτή η υπόσχεση θα είναι τελικά η καταστροφή τους, για έναν απλό λόγο: δεν λειτούργησαν. Ο Kuhn γράφει ότι στην ιστορία της επιστήμης, αυτό είναι το προοίμιο της κρίσης λόγω “της επίμονης αποτυχίας των αινιγμάτων της κανονικής επιστήμης να βγουν όπως θα έπρεπε. Η αποτυχία των υφιστάμενων κανόνων είναι το προοίμιο της αναζήτησης νέων”. Περαιτέρω: “Η σημασία των κρίσεων είναι η ένδειξη που παρέχουν ότι έχει φτάσει μια ευκαιρία για αναμόρφωση”.
Η σιωπή του Fauci στις ακροάσεις του Κογκρέσου είναι ενδεικτική. Η προθυμία του να δώσει συνεντεύξεις μόνο σε τηλεοπτικούς παρουσιαστές των κυρίαρχων μέσων ενημέρωσης είναι επίσης σημαντική. Πολλοί από τους άλλους lockdowners που έκαναν καμαρωτοί δημόσιες εμφανίσεις πριν από ένα χρόνο, έχουν σιωπήσει, στέλνοντας όλο και λιγότερα tweets και περιεχόμενο που είναι όλο και πιο μυστικοπαθές παρά συγκεκριμένο. Η κρίση για την ψεύτικη επιστήμη του lockdownism μπορεί να μην είναι μπροστά μας τώρα, αλλά έρχεται.
Ο Kuhn μιλάει για την περίοδο μετά την κρίση της επιστήμης ως μια εποχή που ένα νέο παράδειγμα αναδύεται, αρχικά εκκολαπτόμενο και στη συνέχεια με την πάροδο του χρόνου γίνεται ο κανόνας. Τι θα αντικαταστήσει την ιδεολογία του lockdown;
Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα είναι η συνειδητοποίηση ότι οι παλιές αρχές της δημόσιας υγείας μας υπηρέτησαν καλά, όπως και οι νομικές και ηθικές αρχές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των περιορισμών στις εξουσίες της κυβέρνησης.
Follow us:
