Του Παντελή Οικονόμου, Γενικός Ιατρός
Τι περίεργο συμβαίνει στη Νέα Ζηλανδία με τον COVID; Από τις 17/8 η χώρα βρέθηκε σε εθνικό λοκντάουν αφού διαπιστώθηκε ένα (1) θετικό κρούσμα στον SARS-CoV-2. Τόσο το άτομο που νόσησε, όσο και η σύντροφός του βρίσκονται σε απομόνωση στο σπίτι τους και επρόκειτο να μεταφερθούν σε δομή καραντίνας στο Ώκλαντ. Aπό τις 17/8 και για 3 μέρες, υποχρεώθηκαν όλοι οι κάτοικοι να παραμείνουν στα σπίτια τους και επιτράπηκε η φυσική
επαφή μόνο με άτομα που ζουν στο ίδιο σπίτι.
Οι επιχειρήσεις έκλεισαν και μόνο οι απαραίτητες δομές ήταν λειτουργικές. Για τις περιοχές του Ώκλαντ (της μεγαλύτερης πόλης της Νέας Ζηλανδίας) και του Coromandel, τα μέτρα θα διατηρηθούν για 7 μέρες.
Έχει περάσει πάνω από ένας χρόνος (Μάρτιος 2020) που ξαναβρέθηκε η χώρα στην ίδια κατάσταση «συναγερμού». Την προηγούμενη εβδομάδα, η πρωθυπουργός Jacinda Ardern ανακοίνωσε ότι τα σύνορα θα παραμείνουν κλειστά για ταξιδιώτες από το εξωτερικό, προσθέτοντας ότι ελπίζει για ένα προσεκτικό σταδιακό άνοιγμα μετά την Πρωτοχρονιά.
Για να ερμηνεύσουμε αυτή την παράλογη απόφαση, χρειάζεται να έχουμε περισσότερα στοιχεία για αυτή τη χώρα. Η Νέα Ζηλανδία είναι μία νησιωτική χώρα νοτιανατολικά της Αυστραλίας και έχει 4.866.322 κατοίκους. Έχει εμβολιαστεί πλήρως το 19,8% και μερικώς το 14,5% των κατοίκων της(1.882.968 δόσεις εμβολίων).
Μέσα σε ενάμισυ χρόνο, από τις 3 Ιανουαρίου 2020 μέχρι τις 18 Αυγούστου 2021, διαπιστώθηκαν 2.580 κρούσματα και μόλις 26 θάνατοι, από τα χαμηλότερα νούμερα και ποσοστά παγκοσμίως.
Μερικά εύλογα ερωτήματα: Γιατί εφαρμόζεται εκεί λοκντάουν για ένα μόνο κρούσμα και όχι σε χώρες με χιλιάδες καθημερινά κρούσματα και δεκάδες θανάτους ημερησίως; Γιατί παραμονή στο σπίτι για 7 μέρες στις συγκεκριμένες περιοχές και 3 μέρες σε όλη τη χώρα; Σε ποιο επιστημονικό δεδομένο βασίζονται τα νούμερα αυτά, ιδιαίτερα το δεύτερο; Αν με ένα κρούσμα κλείνει μία χώρα, πόσο εύκολα μπορεί να γίνει κατ’ επανάληψη μέχρι να «συμμορφωθεί» ο κόσμoς και να εμβολιαστεί; Πόσο τυχαία είναι η δήλωση της Πρωθυπουργού, λίγες μέρες νωρίτερα, στις 12/8, ότι «δεν θα υπάρξει απουσία κρουσμάτων, αλλά αν συμβεί ένα κρούσμα στην κοινότητα, θα το συντρίψουμε»;
Τα χαμηλά νούμερα κρουσμάτων και θανάτων στη Νέα Ζηλανδία, επιτεύχθηκαν με ένα σημαντικό κόστος: την απομόνωση της χώρας. Η απομόνωση της χώρας είναι ένα από τα διάφορα παγκόσμια «προγράμματα» που τρέχουν παράλληλα, όπως του λοκντάουν με ελάχιστα κρούσματα και χρησιμοποίηση του στρατού για την τήρησή του (Αυστραλία), του μαζικού εμβολιασμού και της τρίτης δόσης εμβολίου (Ισραήλ), του υποχρεωτικού εμβολιασμού (Τατζικιστάν, Τουρκμενιστάν, Βατικανό), του υποχρεωτικού εμβολιασμού αρχικά σε συγκεκριμένες ομάδες πληθυσμού (Ελλάδα), Γαλλία , Ιταλία, της δυνατότητας των παιδιών να εμβολιάζονται χωρίς την συναίνεση των γονιών (Καναδάς), του περιορισμού βασικών ελευθεριών (Γαλλία) , Φιλιππίνες.
Κοινά στοιχεία που συνδέουν όλες τις χώρες που αντιμετωπίζουν την πρόκληση του COVID, είναι η συστηματική ή κατά κύματα προσπάθεια ελέγχου μέσα από την προπαγάνδα, την παραπλάνηση, την χειραγώγηση, τον εκφοβισμό, τον εκβιασμό, την απομόνωση και τον περιορισμό των ελευθεριών και η επίτευξη του στόχου των μαζικών εμβολιασμών, ως προαπαιτούμενο για την επιστροφή στην «κανονικότητα», κανονικότητα που δεν προκύπτει από τις χώρες που έχουν τα υψηλότερα ποσοστά εμβολιασμών παγκοσμίως, όπως το Ισραήλ.
Πλέον κάθε νοήμων άνθρωπος, ιδιαίτερα μετά την δεδομένη αποτυχία των εμβολίων και την επιβεβαιωμένη από το CDC και την έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, δυνατότητα μετάδοσης του ιού από όλους σε όλους, καταλαβαίνει, είτε εμβολιασμένος είναι είτε όχι, δεν πρόκειται πλέον μόνο για υγειονομικό θέμα. Η μεγάλη αφύπνιση της ανθρωπότητας βρίσκεται σε δυναμική εξέλιξη. Είμαστε εμείς αυτοί που θα αποφασίσουμε τι θα επιτρέψουμε και τι όχι και σε τι κόσμο θέλουμε να ζήσουμε.
Υ.Γ. Ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό των προθέσεών της (και όχι μόνο δικών της) είναι το μήνυμα της Πρωθυπουργού Jacinda Ardern στις 12 Αυγούστου.
Αξίζει να δούμε ορισμένα βασικά αποσπάσματα (με έντονους χαρακτήρες γραμμάτων επισημαίνω σημαντικά σημεία): «Η αρχή νούμερο ένα θα παραμείνει η στρατηγική εξάλειψης για να ξεριζώσουμε τον ιό, ώστε να διατηρήσουμε τα κέρδη που κατακτήσαμε με πολύ κόπο και τις επιλογές μας ανοιχτές. Για να το πετύχουμε και για το επόμενο στάδιο της πανδημίας, αυτό σημαίνει να διατηρήσουμε τη στρατηγική της εξάλειψης. Δεν θα υπάρξει απουσία κρουσμάτων, αλλά αν συμβεί ένα κρούσμα στη κοινότητα, θα το συντρίψουμε, για να διατηρήσουμε μια φυσιολογική ζωή, όσο παρακολουθούμε τις διακυμάνσεις του covid-19 τους επόμενους 6 μήνες. Τα εμβόλια είναι αυτά που θα τα αλλάξουν όλα. Αλλά για να είναι επιτυχημένα, χρειαζόμαστε όσο περισσότερους ανθρώπους εμβολιασμένους μπορούμε. Αν πάνε όλα σύμφωνα με το σχέδιο, όλος ο πληθυσμός έχει την δυνατότητα να κλείσει ραντεβού για εμβολιασμό τον Σεπτέμβριο και μία δεύτερη δόση τον Δεκέμβριο. Έτσι, αυτή είναι η αρχή νούμερο δύο της στρατηγικής μας: να εξασφαλίσουμε ότι κάθε Νεοζηλανδός που δικαιούται να εμβολιαστεί, να του δοθεί η ευκαιρία να εμβολιαστεί το συντομότερο. Φτάνουμε λοιπόν στην αρχή νούμερο τρία. Να μειώσουμε την ανάγκη για περαιτέρω λοκντάουν όσο μπορούμε με την ενίσχυση της υγείας μας και με τα συστήματα ανίχνευσης επαφών. Tα εμβόλια μας δίνουν την καλύτερη ευκαιρία να το κάνουμε. Οι επόμενοι 6 μήνες θα είναι κρίσιμοι. Αλλά αν όλοι εμβολιαστούν μέχρι το τέλους του 2021, τότε ο στόχος μας είναι να περιορίσουμε και τελικά να εξαλείψουμε την ανάγκη για τα λοκντάουν. Η αρχή νούμερο τέσσερα είναι: να διατηρήσουμε ισχυρά εργαλεία για τη δημόσια υγεία. Αυτό με οδηγεί στην μεγαλύτερη μας πρόκληση, τα σύνορα. Το κλείσιμο των συνόρων ήταν ένα προσωρινό μέτρο για να κρατήσουμε έξω τον covid, μέχρι να εμφανιστούν και να χορηγηθούν τα εμβόλια. Από τη στιγμή που θα είμαστε εμβολιασμένοι, το άνοιγμα το συνόρων θα πρέπει να γίνει σταδιακά, πρώτον γιατί το πρόγραμμα του παγκόσμιου εμβολιασμού θα συνεχιστεί το 2022 και μετά το 2022 και δεύτερον γιατί, όπως όλοι ξέρουμε, ένα εμβολιασμένο άτομο μπορεί δυστυχώς να μολυνθεί με τον Covid. Ως ένα πρώτο μέτρο, από τον ερχόμενο χρόνο, και από τη στιγμή που κάθε πολίτης που δικαιούται να εμβολιαστεί, θα το έχει κάνει και θα έχουμε φτάσει σε μια λογική κάλυψη, θα προχωρήσουμε σε ένα ταξιδιωτικό σύστημα με βήματα ανάλογα με το ρίσκο. Αυτό σημαίνει ότι η είσοδος στη Νέα Ζηλανδία θα εξαρτάται από 2 στοιχεία κλειδιά – την κατάσταση εμβολιασμού και που ήσουν τις προηγούμενες 14 μέρες. Δημιουργούμε ένα ψηφιακό εργαλείο για τις υπηρεσίες συνόρων ώστε να εκτιμηθεί ο κίνδυνος των ταξιδιωτών από και προς τη Νέα Ζηλανδία. Αυτό είναι ένα ταξιδιωτικό σύστημα δήλωσης υγείας και θα απαιτεί από τους ταξιδιώτες πληροφορίες πριν έρθουν στη Νέα Ζηλανδία, όπως ο εμβολιασμός τους. Θα είναι διαθέσιμο σε ομάδες ανθρώπων που πληρούν ορισμένα αυστηρά κριτήρια – πολίτες της Νέας Ζηλανδίας και μόνιμοι κάτοικοι που είναι πλήρως εμβολιασμένοι στην Νέα Ζηλανδία και έχουν κάνει ένα σύντομο ταξίδι σε χώρα απο λίστα χωρών που έχει εγκριθεί. Ο τελικός μας στόχος είναι να πετύχουμε ένα ταξίδι ελεύθερο καραντίνας για όλους τους εμβολιασμένους ταξιδιώτες. Τα εμβόλια, ο έλεγχος των συνόρων και των συμπτωμάτων όταν ταξιδεύετε, θα γίνει τελικά η βασική μας γραμμή.Και θα το συνηθίσουμε».
Follow us:
