Δεν είναι εμβόλια

Από την Catherine Austin Fitts

Δεν είμαι επιστήμονας.  Δεν είμαι γιατρός.  Δεν είμαι βιοτεχνολόγος μηχανικός.  Δεν είμαι δικηγόρος.  Ωστόσο, διαβάζω, ακούω, εκτιμώ και προσπαθώ να καταλάβω αυτούς που είναι.

Ήμουν τραπεζίτης επενδύσεων μέχρι που η πολιτική κατέστησε αδύνατο το να συνεχίσω να ασκώ την τέχνη μου.  Εκπαιδεύτηκα ως σχεδιάστρια στρατηγικών χαρτοφυλακίου – έτσι χαρτογραφώ τον κόσμο μου παρακολουθώντας τις χρηματοοικονομικές ροές και την κατανομή των πόρων.  Εκπαιδεύτηκα επίσης ως απλός στρατιώτης στο σχεδιασμό συνωμοσιών, αφού οι συνωμοσίες αποτελούν την θεμελιώδη οργανωτική αρχή για την επίτευξη στόχων στον κόσμο μας.  Μόνο όταν έφυγα από το κατεστημένο έμαθα ότι όσοι δεν είναι μέλη της παρέας έχουν εκπαιδευτεί να περιφρονούν και να αποφεύγουν τις συνωμοσίες. Έξυπνο κόλπο που υπονομεύει κάθε εναλλακτική προσπάθεια απόκτησης δύναμης.

 Η αντίδρασή μου στον πόλεμο που κάποτε βίωνα με υπηρεσίες της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ήταν να απαντώ στις ερωτήσεις ανθρώπων που είχαν το θάρρος και την περιέργια να ζητούν τη γνώμη μου.  Μετά από πολλά χρόνια, αυτές οι απαντήσεις μετατράπηκαν σε δύο επιχειρήσεις. Η μία ήταν η Έκθεση Solari, η οποία συνεχίζει να αναπτύσσεται ως παγκόσμιο δίκτυο πληροφοριών – επιδιώκουμε να βοηθήσουμε ο ένας τον άλλον να κατανοήσει και να πλοηγηθεί σε αυτό που συμβαίνει και να συμβάλει σε θετικά αποτελέσματα.  Η άλλη ήταν η εξυπηρέτηση ατόμων και οικογενειών ως σύμβουλος επενδύσεων  μέσω της Solari Investment Advisory Services (Υπηρεσίες Επενδυτικών Συμβουλών Solari).  Μετά από δέκα χρόνια, μετέτρεψα αυτήν την επιχείρηση σε παρατηρητήριο Περιβαλλοντικής, Κοινωνικής και Εταιρικής Διακυβέρνησης (Environmental and Social Governance).  Αυτό που θέλουν οι χρήστες  – κάτι  που διαφορετικά δεν είναι εύκολα διαθέσιμο στη λιανική αγορά – είναι ένα παρατηρητήριο που φανερώνει μια γνώση της οικονομικής και πολιτικής διαφθοράς.  Η παρακολούθηση της μεταστατικής διαφθοράς είναι τέχνη, όχι επιστήμη.

Πολλοί από τους πελάτες μου και τα παιδιά τους είχαν εξαντληθεί και καταστραφεί από αποτυχίες υγειονομικής περίθαλψης και από  διαφθορά. Ο πιο συχνός καταλύτης για αυτήν την καταστροφή ήταν ο θάνατος και οι βλάβες από εμβόλια.

 Όταν βοηθάτε μια οικογένεια με τα οικονομικά τους, είναι επιτακτική ανάγκη να κατανοήσετε όλους τους κινδύνους που τους απειλούν.  Η οικονομική επιτυχία τους εξαρτάται από την επιτυχή ελάττωση όλων των ρίσκων – οικονομικών και μη – που αντιμετωπίζουν στην καθημερινή τους ζωή.  Τα μη χρηματοοικονομικά ρίσκα μπορούν να έχουν σημαντικό αντίκτυπο στην κατανομή των οικογενειακών πόρων, συμπεριλαμβανομένης της προσοχής, του χρόνου, των περιουσιακών στοιχείων και των χρημάτων.

Πολλοί από τους πελάτες μου και τα παιδιά τους είχαν εξαντληθεί και καταστραφεί από αποτυχίες υγειονομικής περίθαλψης και από διαφθορά. Ο πιο συχνός καταλύτης για αυτήν την καταστροφή ήταν ο θάνατος και οι βλάβες από εμβόλια. Μετά τις μακροχρόνιες και φρικτές εμπειρίες τους με το κατεστημένο υγειονομικής περίθαλψης, ρωτούσαν χαρακτηριστικά: “Αν η διαφθορά είναι τόσο διαδεδομένη στην ιατρική, στα τρόφιμα και στην υγεία, τι συμβαίνει στον κόσμο της οικονομίας;” Συγκλονισμένοι από τη σκέψη, έψαχναν έναν οικονομικό επαγγελματία εκπαιδευμένο στην αμερικάνικη κυβερνητική και οικονομική διαφθορά.  Και έβρισκαν εμένα.

 Το αποτέλεσμα αυτής της ροής φωτισμένων, μορφωμένων ανθρώπων, ευλογημένων με πόρους για να πληρώνουν το χρόνο μου, ήταν ότι επί δέκα χρόνια έμαθα αρκετά για τις αναπηρίες και τον θάνατο που προκάλεσε στα παιδιά μας αυτό που τώρα αποκαλώ “μεγάλη δηλητηρίαση”. Είχα την ευκαιρία να αποτιμήσω επανειλημμένα την ανθρώπινη βλάβη σε όλους τους ενδιαφερόμενους – όχι μόνο των παιδιών που είχαν πληγεί αλλά των γονιών τους, των αδελφών τους και των μελλοντικών γενεών – χαρτογραφώντας το οικονομικό κόστος της βλάβης από εμβόλια ξανά και ξανά και ξανά.  Αυτές οι περιπτώσεις δεν ήταν τόσο ασυνήθιστες όσο θα περίμενε κανείς.  Μελέτες δείχνουν ότι το 54% των παιδιών στην Αμερική έχουν μία ή περισσότερες χρόνιες ασθένειες.  Οι γιατροί που εμπιστεύομαι λένε ότι ο αριθμός είναι στην πραγματικότητα πολύ υψηλότερος, καθώς πολλά παιδιά και οι οικογένειές τους δεν μπορούν να αντέξουν οικονομικά τη φροντίδα και τις εξετάσεις που απαιτούνται για τη σωστή διάγνωση του τι τους προκαλεί ασθένεια.

Μία από τις μητέρες που εμφανίζονται στο VAXXED – ένα ντοκιμαντέρ που πρέπει να παρακολουθήσει κάθε αφυπνισμένος πολίτης, όπως και τη συνέχειά του – VAXXED II: The People’s Truth (Η Αλήθεια του Λαού) – υπολόγισε ότι ένα βαριά αυτιστικό παιδί θα κόστιζε, με βάση τις σημερινές τιμές, 5 εκατομμύρια δολάρια να το μεγαλώσει και να το φροντίσει κάποιος για όλη τη διάρκεια της ζωής του.  Όταν οι πελάτες μου που ήταν παππούδες, επέμεναν ότι δεν θα παρέμβουν στις επιλογές  των παιδιών τους που αφορούν τα εμβόλια, επειδή “δεν είναι η δουλειά μας”, τους έλεγα, “Αλήθεια;  Ποιος έχει 5 εκατομμύρια δολάρια;  Εσείς ή τα παιδιά σας;  Αν τα παιδιά σας χρειάζονται 5 εκατομμύρια δολάρια για να μεγαλώσουν το παιδί τους που έχει υποστεί βλάβη από το εμβόλιο, θα τους τα αρνηθείτε;  Εσύ είσαι ο τραπεζίτης. Τα δικά σου χρήματα κινδυνεύουν. Οπότε είναι δικό σου θέμα.  Θέλετε να ξοδέψετε αυτά τα 5 εκατομμύρια δολάρια για να μεγαλώσετε μια δυνατή διαχρονικά οικογένεια ή για τη διαχείριση ενός παιδιού με αναπηρία που δεν θα έπρεπε να είναι ανάπηρο;” Συχνά, αυτά τα 5 εκατομμύρια δολάρια σε δαπάνες μεταφράζονται επίσης σε διαζύγιο, κατάθλιψη και χαμένες ευκαιρίες για τα αδέλφια.

Οι πελάτες μου με βοήθησαν να βρω τις καλύτερες πηγές – βιβλία, ντοκιμαντέρ, άρθρα – με θέμα τα εμβόλια.  Θα βρείτε πολλά από αυτά σε συνδέσμους ή ανασκοπήσεις στο The Solari Report https://home.solari.com/, όπως επίσης και στην βιβλιοθήκη μας  https://library.solari.com/ .

Γιατί .  .  .

Από όλα τις ερωτήματα που είχα, αυτό στο οποίο ξόδεψα  τον πιο πολύ χρόνο για να το διερευνήσω και να το σκεφτώ, ήταν το γιατί.  Γιατί το ιατρικό κατεστημένο δηλητηριάζει σκόπιμα γενιές παιδιών;  Πολλοί από τους συγγραφείς που έκαναν έρευνα και έγραψαν για τις βλάβες και τους θανάτους από τα εμβόλια υπέθεσαν ότι πρόκειται για εκτροπή – που προέκυψε από τη συμβατική σοφία ενός ιατρικού κατεστημένου που δεν μπορούσε να αντιμετωπίσει ή να χειρίζεται τα λάθη και τις ευθύνες του.  Αυτή η ερμηνεία δεν μ΄έπεισε.  Τα γραπτά των Forrest Maready, Jon Rappoport, Dr. Suzanne Humphries και Arthur Firstenberg με βοήθησαν να κατανοήσω τον ρόλο των εμβολίων στην κομπίνα εξοικονόμησης χρημάτων για χάρη των  ασφαλιστικών εταιρειών και των νομικά υπευθύνων.

Να δώσω ένα παράδειγμα για το ποιο μπορεί να είναι το τέχνασμα.  Μια τοξίνη προκαλεί  ασθένεια.  Η τοξίνη μπορεί να είναι φυτοφάρμακα ή η βιομηχανική ρύπανση ή η ακτινοβολία της ασύρματης τεχνολογίας.  Η τοξίνη βλάπτει εκατομμύρια ανθρώπους και τις κοινότητές τους.  Οι εταιρείες ή ο ασφαλιστικός τους πάροχος ενδέχεται να έχουν νομική ευθύνη για αστικές ή εγκληματικές παραβιάσεις.  Τότε κατηγορείται ένας ιός.  Η “θεραπεία” καθορίζεται ότι είναι ένα “εμβόλιο”. Το παρασιτοκτόνο ή όποια άλλη έκθεση σε τοξικό παράγοντα διακόπτεται καθώς το εμβόλιο αρχίζει να διοχετεύεται, και ως δια μαγείας η ασθένεια εξαφανίζεται.  Το εμβόλιο κηρύσσεται επιτυχές και ο δημιουργός ανακηρύσσεται ήρωας.  Μια πιθανή οικονομική καταστροφή έχει μετατραπεί σε κέρδος, τόσο για τους  επενδυτές όσο και για τα συνταξιοδοτικά ταμεία.  Ως σχεδιάστρια στρατηγικών χαρτοφυλακίου, παραδέχομαι ότι πρόκειται για αριστουργηματικό τέχνασμα και πιθανότατα έχει σώσει  τον ασφαλιστικό κλάδο από τις χρεοκοπίες που θα αντιμετώπιζε αν έπρεπε να παρέχει δίκαιη αποζημίωση στους ανθρώπους και τις οικογένειες που καταστράφηκαν.

Χάρη στο έργο του Robert Kennedy και της Mary Holland, Children’s Health Defense (Οργάνωση για την Υπεράσπιση της Υγείας των Παιδιών), έχω συνειδητοποιήσει πλέον τα τεράστια κέρδη που δημιουργούνται από τα λεγόμενα “εμβόλια”, μετά την έγκριση του Εθνικού Νόμου για τις Βλάβες από Εμβόλια στην Παιδική Ηλικία του 1986 και τη δημιουργία του Εθνικού Προγράμματος Αποζημίωσης από Βλάβες που προκαλούν τα εμβόλια – ένας ομοσπονδιακός μηχανισμός αποφυγής ευθύνης για την αποζημίωση βλαβών ή θανάτων που σχετίζονται με τα εμβόλια μέσω της θέσπισης μιας διαδικασίας διεκδίκησης που περιλαμβάνει το Δικαστήριο Ομοσπονδιακών Διεκδικήσεων των Ηνωμένων Πολιτειών και ειδικούς εμπειρογνώμονες.  Αρκεί να βαφτίσετε ”εμβόλιο” ένα φάρμακο ή ένα κοκτέιλ βιοτεχνολογίας και οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι εταιρείες βιοτεχνολογίας απαλλάσσονται από οποιεσδήποτε ευθύνες –  ο φορολογούμενος πληρώνει.  Δυστυχώς, αυτό το σύστημα έχει γίνει ανοιχτή πρόσκληση σε κέρδος δισεκατομμυρίων από “ενέσιμα”, ιδίως όταν κυβερνητικοί κανονισμοί και νόμοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη δημιουργία μιας εγγυημένης αγοράς μέσω υποχρεωτικών εντολών.  Εφόσον οι κυβερνητικοί φορείς και  οι νομοθέτες, όπως και τα εταιρικά μέσα ενημέρωσης, έχουν αναπτύξει διάφορα προγράμματα για να εξασφαλίσουν ένα μερίδιο από τα  δισεκατομμύρια των κερδών, έχουν προκύψει σημαντικές συγκρούσεις συμφερόντων.

Ο Νόμος για τη Δημόσια Ετοιμότητα και την Προετοιμασία Έκτακτης Ανάγκης (PREPA ή ο νόμος PREP) του 2005, ενισχύει την προστασία των εταιριών από την ευθύνη.  Ο εν λόγω νόμος “είναι μια αμφιλεγόμενη ασπίδα αστικής ευθύνης που αποσκοπεί στην προστασία των κατασκευαστών εμβολίων από οικονομικό ρίσκο σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία.  Ο Νόμος παρέχει ειδικά στους κατασκευαστές φαρμάκων ασυλία από πιθανή οικονομική ευθύνη σε κλινικές δοκιμές…..εμβολίων με τη διακριτική ευχέρεια του εκτελεστικού κλάδου της κυβέρνησης.  Ο PREPA ενισχύει και στερεώνει την εποπτεία των δικαστικών διαδικασιών κατά φαρμακευτικών εταιρειών υπό την επίβλεψη του γραμματέα Υγείας και Ανθρωπίνων Υπηρεσιών.” (~ Wikipedia)

 Ο σχεδιασμός των επιδημιών   

 Με την πάροδο του χρόνου, αυτό εξελίχθηκε σε σχεδιασμό επιδημιών  – την ιατρική παραλλαγή ψευδούς σημαίας επιθέσεων.  Θεωρητικά, αυτές μπορεί να είναι “επιχειρήσεις ψυχολογικής χειραγώγησης”  ή γεγονότα που έχουν σχεδιαστεί με τεχνολογία χημικού πολέμου,  βιολογικού πολέμου  ή  με ασύρματη τεχνολογία.  Αν αυτό ακούγεται  παράξενο, διαβάστε προσεκτικά τα κείμενα των “στοχευμένων ατόμων”.

Το έμαθα αυτό από πρώτο χέρι μπλεγμένη σε δικαστικές διαμάχες με το Υπουργείο Δικαιοσύνης. Εκείνη την εποχή βίωνα αξιοσημείωτη βίαιη  παρενόχληση.  Προσπάθησα να προσλάβω διάφορες εταιρείες ασφαλείας.  Έλεγχαν τα στοιχεία μου και μετά απέρριπταν τη θέση, διευκρινίζοντας ότι είναι πολύ επικίνδυνη.  Ο τελευταίος με συμπονούσε και με προειδοποίησε να μην ανησυχώ για τα ηλεκτρονικά όπλα, εξηγώντας ότι το κύριο πρόβλημά μου θα είναι ο χαμηλής έντασης βιολογικός πόλεμος.  Αυτός ο ειδικός στον βιολογικό πόλεμο πρόβλεψε ότι η αντίπαλη ομάδα θα τρυπήσει τον τοίχο του σπιτιού μου και θα διοχετεύσει τον “αόρατο εχθρό”.  Όπως αποδείχθηκε, αυτό ακριβώς συνέβη.  Πούλησα το σπίτι μου και έφυγα από την πόλη.  Αυτό το ταξίδι ήταν η αρχή μιας μακράς διαδικασίας αποκάλυψης του πώς χρησιμοποιούνται η δηλητηρίαση και τα μηθανατηφόρα όπλα– είτε για να διώξουν ανθρώπους από ενοικιαζόμενα διαμερίσματα, να αρρωστήσουν τους ηλικιωμένους για να τους μεταφέρουν σε πιο ακριβά κυβερνητικά επιδοτούμενα καταλύματα, να εκβιάσουν πολιτικούς ή επιχειρηματικούς στόχους, ή να αποδυναμώσουν ή να σκοτώσουν αντίδικους – και η λίστα συνεχίζεται.  Η δηλητηρίαση αποδείχθηκε μια πολύ πιο συνηθισμένη τακτική στο παιχνίδι του πολιτικού και οικονομικού πολέμου στην Αμερική από ό, τι είχα καταλάβει προηγουμένως.

Οι Αμερικανοί έμοιαζαν όλο και περισσότερο σαν άνθρωποι που παλεύουν με μεγάλα φορτία τοξικότητας βαρέων μετάλλων.

 Αφού τελείωσα με τις δικαστικές διαμάχες μου, πέρασα αρκετά χρόνια για να αποτοξινωθώ από την τοξικότητα βαρέων μετάλλων – συμπεριλαμβανομένου του μολύβδου, του αρσενικού και του αλουμινίου. Καθώς τριγύριζα στην Αμερική, συνειδητοποίησα ότι δεν αφορούσε μόνο εμένα.  Οι Αμερικανοί έμοιαζαν όλο και περισσότερο σαν άνθρωποι που παλεύουν με μεγάλα φορτία  βαρέων μετάλλων υψηλής τοξικότητας. Κατά τη διαδικασία σημαντικής μείωσης των ασυνήθιστα υψηλών επιπέδων βαρέων μετάλλων στο σώμα μου, διαπίστωσα τι διαφορά είχε προξενήσει το τοξικό φορτίο στην εμφάνισή μου, στην ενέργειά μου και στην ικανότητά μου να χειρίζομαι πολύπλοκες πληροφορίες.

Αυτό με φέρνει στο ερώτημα, τι ακριβώς είναι ένα εμβόλιο και τι ακριβώς είναι τα παρασκευάσματα που χορηγούνται στους ανθρώπους σήμερα, καθώς και τα τρομακτικά κατασκευάσματα που βρίσκονται αυτή τη στιγμη υπό ανάπτυξη.

Ιστός εμβρύων που προέρχονται από αμβλώσεις, ζωικός ιστός, αλουμίνιο, υδράργυρος, γενετικά τροποποιημένα υλικά – και τι άλλο;

Τι ακριβώς είναι ένα εμβόλιο;

 Το 2017, Ιταλοί ερευνητές εξέτασαν τα συστατικά 44 τύπων των αποκαλούμενων “εμβολίων”.  Ανακάλυψαν ίχνη βαρέων μετάλλων και βιολογική μόλυνση σε κάθε ανθρώπινο εμβόλιο που εξέτασαν.  Οι ερευνητές δήλωσαν, “Η ποσότητα ξένων σωμάτων που ανιχνεύτηκαν και, σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ασυνήθιστες χημικές τους συνθέσεις μας παραζάλισε”. Στη συνέχεια κατέληξαν στο προφανές συμπέρασμα, δηλαδή, επειδή οι μικρο- και οι νανο-προσμείξεις” δεν ήταν ούτε βιοσυμβατές ούτε βιοδιασπώμενές”, ήταν “βιο-ανθεκτικές” και θα μπορούσαν να προκαλέσουν φλεγμονώδεις επιδράσεις άμεσα – ή αργότερα.

Ιστός εμβρύων από αμβλώσεις, ζωικός ιστός, αλουμίνιο, υδράργυρος, γενετικά τροποποιημένα υλικά – και τι άλλο;

 Όποια και αν είναι τα συστατικά των εμβολίων μέχρι σήμερα, τίποτα δεν είναι πιο περίεργο και ανησυχητικό από τις προτάσεις για το τι θα μπορούσε να συμπεριληφθεί σε αυτά στο μέλλον.  Οι στρατηγικές– ήδη καλά χρηματοδοτούμενες και δρομολογημένες – περιλαμβάνουν τη νανοτεχνολογία διεπαφής εγκεφάλου-μηχανής,  συσκευές παρακολούθησης ψηφιακής ταυτότητας και τεχνολογία με ημερομηνία λήξης που μπορεί να την τηλεδιαχειρίζεται κάποιος και να τηλεαπενεργοποιείται.  Μια έκθεση υποδεικνύει ότι η Δανική κυβέρνηση και το Ναυτικό των ΗΠΑ χρηματοδοτούσαν μια εταιρεία τεχνολογίας στη Δανία για να φτιάξει ένα ενέσιμο τσιπ που θα ήταν συμβατό με ένα από τα κορυφαία κρυπτονομίσματα.

Διάβαζα πρόσφατα την εξαιρετική ανάλυση της Mary Holland για τις δικαστικές αποφάσεις των δικαστηρίων των ΗΠΑ για το 2012 σχετικά με τα εμβόλια (“Υποχρεωτικός εμβολιασμός, το Σύνταγμα και ο υποχρεωτικός εμβολιασμός για την ηπατίτιδα Β για βρέφη και μικρά παιδιά”, Yale Journal of Health Policy, Law and Ethics – Νόμος και Ηθική) και πάγωσα, και σκέφτηκα ”Γιατί αποκαλούμε “εμβόλια” τα ενέσιμα που ο Μπιλ Γκέιτς και οι συνάδελφοί του προωθούν;  Είναι πραγματικά εμβόλια; ”

Ο κατασκοπευτικός  καπιταλισμός βρίσκεται σε εξέλιξη

Ο περισσότερος κόσμος γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο ο Μπιλ Γκέιτς έκανε και διατήρησε την περιουσία του.  Απέκτησε ένα λειτουργικό σύστημα που φορτώθηκε στον υπολογιστή σας.  Φημολογείται ευρέως ότι οι Αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν εγκαταστήσει μια πίσω πόρτα.  Η ταυτόχρονη και ξαφνική έκρηξη ιών των υπολογιστών, κατέστησε τότε απαραίτητη την τακτική ενημέρωση του λειτουργικού σας συστήματος, επιτρέποντας στον Gates και τους συνεργάτες του να προσθέτουν τακτικά ό,τι θέλουν στο λογισμικό σας. Ένας έμπειρος προγραμματιστής λογισμικού μου είπε κάποτε στη δεκαετία του 1990 – την εποχή που η Microsoft ουσιαστικά απογειώθηκε— “Η Microsoft κατασκευάζει πραγματικά απαίσιο λογισμικό.”  Φυσικά όμως, το λογισμικό δεν ήταν στην πραγματικότητα η δουλειά τους.  Η δουλειά τους ήταν ν’αποκτήσουν την  πρόσβαση στον υπολογιστή σας και να συγκεντρωσουν όλα τα δεδομένα.  Ο κατασκοπευτικός καπιταλισμός είχε πλέον ξεκινήσει.

 Το Υπουργείο Δικαιοσύνης ανέλαβε μια αντιμονοπωλιακή δικαστική υπόθεση εναντίον της Microsoft το 1998, την ίδια εποχή που τα 21 τρισεκατομμύρια δολάρια άρχισαν να εξαφανίζονται από την κυβέρνηση των ΗΠΑ – κατά πάσα πιθανότητα με τη βοήθεια ειδικά σχεδιασμένου λογισμικού και συστημάτων πληροφορικής.  Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων διευθέτησης που επέτρεψαν στον Γκέιτς να διατηρήσει την περιουσία του, ξεκίνησε το Ίδρυμα Γκέιτς και τη νέα του καριέρα φιλανθρωπίας.  Γέλασα τις προάλλες όταν το tweet μου για ένα από τα άρθρα του Robert Kennedy Jr. από την οργάνωση Προστασία της Υγείας των Παιδιών (Children’s Health Defense) – που περιγράφει τη φρικιαστική τεχνολογία που ο Γκέιτς ελπίζει να προωθήσει μέσω “ενέσιμων ουσιών” – ενέπνευσε μια απάντηση: ”Λοιπόν, υποθέτω ότι  τελικά ολοκληρώνεται η δική του πλευρά της αντιμονοπωλιακής του διευθέτησης.”

Αν κοιτάξετε τι δημιουργείται και προτείνεται με την χρήση  ενέσιμων ουσιών, μου φαίνεται ότι αυτές οι τεχνολογικές εξελίξεις οργανώνονται γύρω από διάφορους πιθανούς στόχους. Ο πρώτος και πιο σημαντικός στόχος είναι η αντικατάσταση του υπάρχοντος συναλλαγματικού συστήματος δολαρίου των ΗΠΑ που χρησιμοποιείται από τον γενικό πληθυσμό, με ένα ψηφιακό σύστημα συναλλαγών που μπορεί να συνδυαστεί με ψηφιακή ταυτοποίηση και παρακολούθηση.  Ο στόχος είναι να εξαφανιστούν τα συναλλαγματικά συστήματα με τη μορφή που τα γνωρίζουμε και να αντικαταστηθούν με ένα ενσωματωμένο σύστημα πιστωτικών καρτών που μπορεί να ενσωματωθεί με διάφορες μορφές ελέγχου, ενδεχομένως συμπεριλαμβάνοντας τον ελέγχο του μυαλού.  Η “από-δολλαριοποίηση” απειλεί το παγκόσμιο αποθεματικό σύστημα του δολαρίου.  Η χρηματική διάθεση M1 και M2 διπλασιάστηκε κατά το προηγούμενο έτος ως αποτέλεσμα ενός νέου γύρου ποσοτικής χαλάρωσης από την Ομοσπονδιακή Αποθεματική Τράπεζα.  Ο λόγος για τον οποίο δεν έχουμε εισέλθει σε υπερπληθωρισμό είναι η δραματική πτώση της ταχύτητας του χρήματος που προκαλείται από τη μετατροπή του Covid-19 σε ένα σχεδιασμένο κλείσιμο σημαντικών οικονομικών δραστηριοτήτων και την πτώχευση εκατομμυρίων μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων.  Οι διαχειριστές του συστήματος του δολαρίου δέχονται επείγουσα πίεση να χρησιμοποιήσουν τη νέα τεχνολογία για να συγκεντρώσουν τις οικονομικές ροές και να διατηρήσουν τον έλεγχό τους στο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Ακριβώς όπως ο Gates εγκατέστησε ένα λειτουργικό σύστημα στους υπολογιστές μας, τώρα το όραμα είναι να εγκατασταθεί ένα λειτουργικό σύστημα στο σώμα μας και να χρησιμοποιηθούν  “ιοί” για να γίνει υποχρεωτική μια αρχική εγκατάσταση την οποία θα ακολουθούν τακτικές ενημερώσεις.

Ένας συνάδελφος μου είπε κάποτε πώς δημιουργήθηκε το Λεξικό του Webster.  Ο Webster είπε ότι ο τρόπος με τον οποίο οι κακοί θα άλλαζαν το Σύνταγμα δεν ήταν με τροποποίηση αλλά αλλάζοντας τους ορισμούς.

Μια ύπουλη επίθεση σε πλήρη νομιμότητα

Καταλαβαίνω γιατί ο Gates και οι συνάδελφοί του θέλουν να ονομάσουν αυτές τις τεχνολογίες “εμβόλια”.  Αν μπορούν να πείσουν το πολιτικούς και τους πολίτες ότι οι ενέσιμες πιστωτικές κάρτες ή οι ενέσιμοι ανιχνευτές παρακολούθησης ή οι ενέσιμες νανοτεχνολογίες διεπαφής  εγκεφάλου-μηχανής είναι “εμβόλια”, τότε μπορούν να απολαύσουν την προστασία ενός αιώνα ή περισσοτέρο νομικών αποφάσεων και νόμων που υποστηρίζουν τις προσπάθειές τους να καταστήσουν υποχρεωτικό αυτό που  θέλουν να κάνουν. Επίσης, μπορούν να επιμείνουν ώστε οι φορολογούμενοι των ΗΠΑ να χρηματοδοτούν, μέσω του Εθνικού Προγράμματος Αποζημίωσης Βλαβών από Εμβόλια, τις βλάβες για τις οποίες διαφορετικά θα ήταν υπεύθυνοι σαν αποτέλεσμα των πειραμάτων τους – και των παραβιάσεων του Κώδικα της Νυρεμβέργης και πολλών αστικών και ποινικών νόμων – στον γενικό πληθυσμό.  Το σχέδιο είναι αρκετά έξυπνο. Πείστε το γενικό πληθυσμό να δεχθεί τον ορισμό των νέων ενέσιμων παρασκευασμάτων υψηλής τεχνολογίας ως “εμβόλια” και μπορούν να τα βάλουν κατευθείαν στη γραμμή παραγωγής εμβολίων.  Καμμία ανάγκη ανησυχίας για ασθένεια και θάνατο που θα προκύψουν από κάτι τόσο αφύσικο που παράχθηκε τόσο  γρήγορα.  Η ασυλία από την ευθύνη που εγγυάται ο νόμος PREP μέσω της διακύρηξης κατάστασης έκτακτης ανάγκης – και η ικανότητα να διατηρείται η κατάσταση έκτακτης ανάγκης μέσω της ανίχνευσης επαφών – μπορεί να τους προστατεύσει από την ευθύνη για χιλιάδες, αν όχι εκατομμύρια θανάτους και αναπηρίες που ενδέχεται να ακολουθήσουν αυτόν τον πειραματισμό σε ανθρώπους.  Στην ιδανική περίπτωση, μπορούν απλά να κατηγορήσουν έναν ιό για τους θανάτους.

Ένας συνάδελφος μου είπε κάποτε πώς δημιουργήθηκε το Λεξικό του Webster.  Ο Webster είπε ότι ο τρόπος με τον οποίο οι κακοί θα άλλαζαν το Σύνταγμα δεν ήταν με τροποποίηση αλλά αλλάζοντας τους ορισμούς – μια  ύπουλη επίθεση σε πλήρη νομιμότητα.

 Πιστεύω ότι ο Gates και οι βιομηχανίες φαρμάκων και βιοτεχνολογίας κυριολεκτικά καταφέρνουν να δημιουργήσουν ένα παγκόσμιο δίκτυο ελέγχου εγκαθιστώντας στοιχεία ψηφιακής διασύνδεσης και συνδέοντας μας με το 10 δισεκατομμυρίων δολαρίων νέο cloud JEDI της Microsoft στο Υπουργείο Άμυνας, καθώς και στο πολλών δισεκατομμυρίων συμβόλαιο cloud της Amazon για τη CIA  που κοινοποιείται σε όλες τις υπηρεσίες πληροφοριών των ΗΠΑ.  Γιατί πιστεύετε ότι ο Πρόεδρος Τραμπ έδωσε εντολή στο στρατό να στοκάρει σύριγγες για εμβόλια;  Είναι πιθανό επειδή ο στρατός εγκαθιστά το λειτουργικό σύστημα περιαγωγής για ενσωμάτωση στο cloud του.  Θυμηθείτε – ο νικητής στον αγώνα των υπερδυνάμεων για την τεχνική νοημοσύνη είναι το σύστημα τεχηνικής νοημοσύνης με πρόσβαση στα περισσότερα δεδομένα.  Η πρόσβαση στο σώμα σας και στο σώμα μου σε 24ωρη βάση παράγει πολλά δεδομένα.  Αν το κάνουν οι Κινέζοι, οι Αμερικανοί θα θέλουν επίσης να το κάνουν.  Στην πραγματικότητα, η εφαρμογή ανθρώπινων “λειτουργικών συστημάτων” μπορεί να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ο ανταγωνισμός γύρω από τη Huawei και τις τηλεπικοινωνίες 5G  έχει γίνει τόσο έντονος.  Όπως μας προειδοποίησε ο Frank Clegg, πρώην Πρόεδρος της Microsoft Canada, το 5G αναπτύχθηκε από τους Ισραηλινούς για έλεγχο του πλήθους.

 Ενόψει της παγκόσμιας “από-δολλαριοποίησης”, αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο το συνδικάτο του δολαρίου μπορεί να διεκδικήσει τον κεντρικό έλεγχο που χρειάζεται για να διατηρήσει και να επεκτείνει την οικονομική δύναμη που ασκεί επειδή διαθέτει το παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα.   Αυτό περιλαμβάνει και την προστασία της ηγεσίας του από αστικές και ποινικές ευθύνες που σχετίζονται με τα εκρηκτικά επίπεδα οικονομικής και υγειονομικής απάτης που έχει διαπράξει τις τελευταίες δεκαετίες.

 Πρέπει να σταματήσουμε να επιτρέπουμε αυτά τα παρασκευάσματα να χαρακτηρίζονται με μια λέξη που τα δικαστήρια και ο γενικός πληθυσμός ορίζουν και αντιμετωπίζουν ως φάρμακο και προστατεύουν από νομική και οικονομική ευθύνη.

Αυτό με φέρνει πίσω σε σένα και σε μένα.  Γιατί ονομάζουμε αυτά τα σκευάσματα “εμβόλια”;  Αν καταλαβαίνω το ιστορικό της νομολογίας, τα εμβόλια, από νομικής απόψεως, είναι φάρμακα.  Η σκόπιμη δηλητηρίαση από βαρέα μέταλλα δεν είναι φάρμακο.  Τα ενέσιμα συστατικά παρακολούθησης δεν είναι φάρμακα.  Οι ενέσιμες πιστωτικές κάρτες δεν είναι φάρμακα.  Μια ενέσιμη διεπαφή εγκεφάλου-μηχανής δεν είναι φάρμακο.  Η νομική και οικονομική ασυλία για τις ασφαλιστικές εταιρείες δεν δημιουργεί ανθρώπινη ασυλία από ασθένειες.

Πρέπει να σταματήσουμε να επιτρέπουμε σε αυτά τα παρασκευάσματα να χαρακτηρίζονται  με μια λέξη που τα δικαστήρια και ο γενικός πληθυσμός ορίζουν και αντιμετωπίζουν ως φάρμακο και προστατεύουν από νομική και οικονομική ευθύνη.

 Οι υπαίτιοι αυτής της απάτης επιχειρούν ένα μεγαλοφυές κόλπο – κάτι που θα τους βοηθήσει να προχωρήσουν πολύ πιο γρήγορα και να εξουδετερώσουν πολλά ρίσκα – σε βάρος μας.  Καταλαβαίνω γιατί το κάνουν.

Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί τους βοηθάμε.  Γιατί συναινούμε στο να αποκαλούμε αυτά τα παράξενα και πολύ επικίνδυνα παρασκευάσματα, “εμβόλια”;  Ό,τι κι αν είναι, δεν είναι φάρμακα.

 Οπότε, ποια θα πρέπει να είναι η επιλογή μας για το όνομα;  Ποιο όνομα θα δώσουμε στα εν λόγω δηλητήρια, τα βαριά μέταλλα που προκαλούν νευρολογική βλάβη, τα ψηφιακά δεσμά;

Όπως και να τα ονομάσουμε, ξέρω ένα πράγμα.  ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΦΑΡΜΑΚΑ, ΚΙ ΕΤΣΙ  ΣΙΓΟΥΡΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΜΒΟΛΙΑ.

Follow us: