Περί των “ειδών” των θανάτων

Σύμφωνα με το “iatrodikastis.com” :

Φυσικός είναι ο θάνατος ο οποίος επέρχεται λόγω γήρατος ή λόγω μίας γνωστής ασθένειας η οποία οδηγεί στην φθίνουσα λειτουργία του σώματος. Παραδείγματα: το γήρας, ο θάνατος από τη νόσο (ή επιπλοκές της νόσου) του Alzheimer, η μυοκαρδιοπάθεια λόγω στεφανιαίας νόσου κτλ. Σε αυτές τις περιπτώσεις, υπεύθυνος για την πιστοποίησή του (για την έκδοση δηλαδή του πιστοποιητικού θανάτου) είναι ο θεράπων γιατρός, είτε πρόκειται για ασθενή που νοσηλεύεται, είτε για ασθενή που ζει στο σπίτι του.

Στο μη φυσικό θάνατο περιλαμβάνονται 2 υποκατηγορίες θανάτων:

  • Ο βίαιος θάνατος είναι εκείνος που επέρχεται λόγω επίδρασης στον οργανισμό ενός εξωγενούς παράγοντα, που μπορεί να αφορά μηχανική, φυσική ή χημική κάκωση, π.χ. πυροβολισμός, έγκαυμα, ή  δηλητηρίαση, λόγω αποστέρησης ενός απαραίτητου για τη ζωή στοιχείου (π.χ. του οξυγόνου). Επίσης βίαιος είναι και ο θάνατος ο οποίος προκαλείται από συνθήκες περιβάλλοντος μη συμβατές με τη ζωή (π.χ. θερμοπληξία, θάνατος από υπερβολικό ψύχος κτλ).
  • Αιφνίδιος θάνατος είναι η απρόβλεπτη λήξη της ζωής. Ο θάνατος αυτός δε φαίνεται να οφείλεται σε κάποια εμφανή παθολογικά αίτια. Για παράδειγμα ένας άνθρωπος ο οποίος λαμβάνει ή δεν λαμβάνει κάποια φαρμακευτική αγωγή, και δεν υπάρχει κάποιος εμφανής και άμεσος λόγος για να προκληθεί ο θάνατος, ξαφνικά χάνει τις αισθήσεις του και καταλήγει. Αιφνίδιος είναι επίσης ο θάνατος ενός ανθρώπου, ο οποίος έπασχε από γνωστή νόσο, άλλα ο θάνατος επήλθε απροσδόκητα και δεν μπορεί να δικαιολογηθεί από την παρούσα νόσο.

Πότε γίνεται νεκροψία και νεκροτομή; Στους μη φυσικούς θανάτους, ένας κλινικός γιατρός δε μπορεί να υπογράψει πιστοποιητικό θανάτου σε περιστατικό που αφορά βίαιο ή αιφνίδιο θάνατο, οπότε οφείλει να ενημερώσει τις αρμόδιες αρχές (αστυνομία, λιμενικό κλπ).

Μελέτη περίπτωσης: o Άγγελος, ετών 58 είχε σοβαρό παθολογικό πρόβλημα με τα νεφρά του από το 2013, οπότε και νοσηλεύτηκε με οξεία νεφρική ανεπάρκεια και έκτοτε παρακολουθούνταν στενά για αυτό το πρόβλημα. Επίσης, ήταν καπνιστής -από 15 χρονών-, τα τελευταία 4-5 χρόνια επισκεπτόταν αγγειολόγο διαμαρτυρόμενος για πόνο στα πόδια. Οι εξετάσεις του έδειχναν μια σταθερή επιδείνωση που θα οδηγούσε κάποια -μελλοντική- στιγμή  στον τεχνητό νεφρό.

Μέσα Ιουνίου 2021 κάνει την πρώτη δόση του εμβολίου για τον κορονοϊό, αρχές Ιουλίου τη δεύτερη. Τέλη του Σεπτεμβρίου σε εξετάσεις αίματος, στο πλαίσιο περιοδικού ελέγχου έρχεται στην επιφάνεια τραγική επιδείνωση των δεικτών που επιβάλλουν την άμεση εφαρμογή φίστουλας για την έναρξη συστηματικά -τρεις φορές την εβδομάδα- νεφρικής κάθαρσης. Απορία: θα έπρεπε να συμπληρωθεί κίτρινη κάρτα στον ΕΟΦ ενδεχόμενης ανεπιθύμητης ενέργειας του φαρμάκου; Ο Κούβελας θα επέμενε ίσως πως πρόκειται για ένα αρκετά σοβαρό συμβάν μετά τον εμβολιασμό, την έναρξη τεχνητής νεφρικής κάθαρσης και ένα ακόμα κατηγορητήριο θα “στόλιζε” το βιογραφικό του. Οι θεράποντες ιατροί του Άγγελου θεώρησαν εντελώς φυσιολογική αυτή την τροπή στην υγεία του και παντελώς άσχετη με τον εμβολιασμό του οπότε δε συμπληρώθηκε η κίτρινη κάρτα. Πιθανότατα έχουν δίκιο, αλλά πώς και από το 2013 μέχρι το 2021 αυτή η μεγάλη επιδείνωση ήρθε δύο μήνες μετά τον εμβολιασμό και όχι δύο μήνες πριν; Η στατιστική επιστήμη -ίσως- θα μπορούσε να απαντήσει, αν είχε τα στοιχεία σε μια τέτοια υποθετική ερώτηση;

Μέσα του Οκτώβρη κατά τη διάρκεια της νεφρικής κάθαρσης, συμβαίνει ανακοπή και ο Άγγελος για 20 δευτερόλεπτα “γεύεται” τη ζωή “μετά”, “πήγε και ήρθε” όπως επιστημονικά εξήγησε ο ιατρός του, του έκανε ΚΑΡΠΑ, χρησιμοποιήθηκε απινιδωτής “τον έφεραν πίσω”, για να περάσει μια βδομάδα στη μονάδα εμφραγμάτων μεγάλου νοσοκομείου, όπου άλλοι πολύ ικανοί και υπομονετικοί γιατροί του έκαναν με μεγάλη επιτυχία διπλή αγγειοπλαστική (στεντ ή ξεβούλωμα των στεφανιαίων αρτηριών ή όπως το ξέρει ο καθένας). Μετά άλλη μια τσάντα φάρμακα προστέθηκε στα προηγούμενα και ο καιρός που όλα τα γιατρεύει, τον έκανε πολύ καλά, τον ξεκούρασε, τον δυνάμωσε, ο τεχνητός νεφρός έκανε το μαγουλάκι του ροδαλό και τα Χριστούγεννα τον βρήκαν πολύ χαρούμενο, γερό και δυνατό. Τουλάχιστον έτσι έδειχνε, έτσι έλεγε ο ίδιος και ο θεράπον γιατρός του. Κίτρινη κάρτα πάλι δεν συμπληρώθηκε, αλλά αυτό ήταν φυσιολογικό -βλέπε περίπτωση Χαρδαλιά- και γνωστό, ότι δηλαδή τα εμφράγματα είναι παντελώς άσχετα με τον εμβολιασμό. Ευτυχώς ο Κούβελας δε το έμαθε, γιατί εκτός που πάλι θα έσκουζε για να συμπληρωθεί η κίτρινη κάρτα, θα πάχαινε επιπλέον τη δικογραφία του, προσθέτοντας στο κατηγορητήριο τις λεξούλες “κατά συρροή”. Στους θεράποντες ιατρούς του Άγγελου μάλλον δεν αρέσουν τόσο αυτές οι στατιστικές αναλύσεις των πειραματικών εμβολίων και εξάλλου οι άνθρωποι είναι καλοπροαίρετοι και καθόλου καχύποπτοι με τα συμβάντα -μετά τους εμβολιασμούς- που αντιμετωπίζουν καθημερινά.

Το Φλεβάρη ήρθε η ώρα για την τρίτη (αναμνηστική δόση) και αν και προσπάθησα, αν και τσίριξα δεν έπεισα για την ανάγκη κάποιας επιφύλαξης για την ασφάλεια του συγκεκριμένου εμβολίου, τουλάχιστον για το συγκεκριμένο ασθενή. Αν μη τί άλλο, για την τρίτη δόση, που ούτε “βιαστικά” δεν είχε λάβει έγκριση χορήγησης. Δε τα κατάφερα, αλλά δεν παραπονούμαι. Εδώ δε τα έχει κατάφερε ο καραφλός γιατρός, φαρμακοτρίφτης με πέντε στρέμματα βιογραφικό, που μιλάει με απόλυτη ηρεμία, στωικότητα και ευστοχία. Ο Γάκης, ο Αρβανίτης, ο ίδιος ο Μπακτί, ο μακαρίτης ο Μοντανιέ. Ποια είμαι εγώ;

Αρχές Μάρτη, μια από εκείνες τις μέρες με το καταραμένο κρύο, ο Άγγελος βρέθηκε νεκρός, πεσμένος στο τραπέζι που έπινε τον πρωινό καφέ του ενώ κάπνιζε το πρωινό τσιγάρο του για να ξεκινήσει τη μέρα του. Ο γιατρός του που ενημερώθηκε άμεσα, δήλωσε τρομερά και δυσάρεστα εντυπωσιασμένος και διερύγνυε τη λευκή του ρόμπα ότι ο Άγγελος ήταν ο τελευταίος από όλους -σε ένα πολυπληθές κέντρο τεχνητού νεφρού- που θα περίμενε να πάθει αιφνίδια ανακοπή. Πήγαινε πολύ καλά, ήταν πολύ χαρούμενος, όλα – ή σχεδόν όλα, αφού βέβαια κάπνιζε- ήταν ρυθμισμένα και κυλούσαν ως καλοκουρδισμένο ρολόι. Ωστόσο, εύκολα βρέθηκε γιατρός για να υπογράψει ότι ο θάνατος ήταν “φυσικός” και όχι αιφνίδιος, άρα η νεκροτομή ήταν περιττή. Όχι πώς αν γινόταν νεκροτομή θα έλεγαν ποτέ αν ο θρόμβος ήταν …ρακόμορφος ή ραβδόμορφος ή πού οφείλεται η δημιουργία του τέλος πάντων. Γιατρός για να συμπληρώσει την κίτρινη κάρτα, ουδείς διαθέσιμος. Λογικό φυσικά, αφού ο θάνατος, αιφνίδιος ή φυσικός, στο νου πάρα πολλών -δυστυχώς- γιατρών, είναι εντελώς ανεξάρτητος και άσχετος με την εφαρμογή των συγκεκριμένων πειραματικών εμβολίων. Σύμφωνα με τα λόγια του ίδιου του καλού γιατρού, που τον έσωσε στην καρδιακή ανακοπή του Οκτωβρίου, η τρίτη δόση του εμβολίου, λιγότερο από ένα μήνα πριν το θάνατο, σχετίζεται με αυτόν, όσο και ένα πιάτο φασόλια που μπορεί να έφαγε δέκα μέρες πριν. Δεν είναι δυνατό να κατηγορούνται “τα καλύτερα μελετημένα φάρμακα που έχουν βγει ποτέ, γιατί όλη η επιστημονική κοινότητα έπεσε πάνω, γιατί είχε νόημα, είχε χρήμα, είχε δόξα, είχε όλα αυτά… Έχουμε τόσες μελέτες, που δε χρειάζονται περαιτέρω να μας αποδείξουν τίποτα”.

Στη ληξιαρχική πράξη θανάτου του Άγγελου αναφέρονται τρία στοιχεία δίπλα στη λέξη “αιτία θανάτου” : Ιστορικό Νεφροπάθειας τελικού σταδίου, στηθάγχη, οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, καρδιακή ανακοπή. Δε θα έπρεπε να γράφει μαζί με τα προηγούμενα και τριπλός εμβολιασμός από πειραματικό σκεύασμα; Δε θα έπρεπε κάπου να λέει ότι όλα τα αναφερόμενα στην αιτία θανάτου, επήλθαν -κατά τραγική σύμπτωση- μετά τον εμβολιασμό;

Είμαι η μικρή αδελφή του Άγγελου που κλαίω ακόμα κάθε μέρα, κάθε σχεδόν στιγμή που είμαι μόνη μου, σε όλες τις διαδρομές που οδηγώ, ακόμα και τις πιο σύντομες,  γιατί μου λείπει αφόρητα, γιατί δε τον προστάτεψα όπως θα όφειλα, γιατί δε βρίσκω του κουράγιο να πάω να βρω τον δολοφόνο με τη λευκή μπλούζα να του μαυρίσω τουλάχιστον ένα μάτι, που μαζί με τα συλλυπητήρια δεν ντρέπεται καθόλου να λέει μαλακίες για φασόλια. Θέλω να σας πω, γιατί και εγώ θύμωνα που οι συγγενείς των αρρώστων και των νεκρών ΔΕ συμπληρώνουν τις κίτρινες κάρτες, ενώ θα έπρεπε να έχουν κοινωνική ευθύνη, ότι μάλλον ΔΕ μπορούν. ΔΕΝ αντέχουν και δεν προτείνω σε κανέναν που διαβάζει αυτές τις γραμμές να βρεθεί στη θέση τους για να το καταλάβει. Οι γιατροί είναι υποχρεωμένοι να το κάνουν -και οι περισσότεροι δε το κάνουν-  ειδικά για πειραματικά σκευάσματα που χορηγούνται σε υγιείς ανθρώπους θα έπρεπε αυτή η υποχρέωση να είναι τόσο ισχυρή που να χάνουν την άδειά τους μετά έστω και από μία περίπτωση που δεν αναφέρουν. Γιατί την ίδια ώρα υγιή παιδάκια, έγκυοι, φοιτητές, νέοι άνθρωποι, εργαζόμενοι γονείς, κατακαημένοι παππούδες και γιαγιάδες (που έλεγε ο Τσιόδρας) και φουκαριάρηδες πάσης φύσεως υποχρεώνονται άμεσα ή έμμεσα να γίνουν πειραματόζωα, βάζοντας σε ανυπολόγιστο κίνδυνο την υγεία τους και τη ζωή τους. Γιατί αυτοί που μπορούν και υποχρεούνται να παρέχουν τα δεδομένα για να γίνει αυτός ο κίνδυνος από “ανυπολόγιστος” υπολογίσιμος, συγκεκριμένος και σαφής, δεν εννοούν να παρέχουν τα στοιχεία. Για τους ήδη “αρρώστους” με υποκείμενα νοσήματα, δεν υπάρχει προφανώς ουδεμία ελπίδα… Πρέπει οπωσδήποτε να εμβολιαστούν, αλλά οτιδήποτε να συμβεί, έχουμε το υποκείμενο νόσημα καβάτζα να χρεωθεί το όποιο συμβάν. Αυτό δε λέγεται ιατρική, αλλά στο δικό μου λεξιλόγιο ταιριάζει καλύτερα στη λέξη αθλιότητα και ξεπεσμός.

Κατά τα παραπάνω, και λαμβάνοντας υπόψη ότι “βίαιος είναι και ο θάνατος ο οποίος προκαλείται από συνθήκες περιβάλλοντος μη συμβατές με τη ζωή” (καραντίνα, υποχρεωτικός εμβολιασμός, ακραία φτώχεια και δημιουργία φόβου, ανασφάλειας και άγχους για το αύριο) προτείνω ιντερνετική διαβούλευση με θέμα το χαρακτηρισμό από μέρους των αρμοδίων “ιατρών” από  “φυσικό θάνατο” (των θανόντων μετά τον εμβολιασμό που είχαν υποκείμενα νοσήματα), όχι απλά σε αιφνίδιο, αλλά σε βίαιο θάνατο. 

Follow us: