Η πανδημία που δεν υπήρξε ποτέ

Μια ολοκληρωμένη μελέτη από ερευνητές του Stanford τραβάει το χαλί κάτω από την πολιτική Covid. Παρόλα αυτά, δεν αποκλείεται να υπάρξουν και πάλι στο μέλλον περιορισμοί της ελευθερίας.

Στις αρχές του 2023, αυτό το τεχνικό άρθρο έπεσε σαν βόμβα: πέντε ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Stanford και άλλα πανεπιστήμια, μεταξύ των οποίων και ο Ιωάννης Ιωαννίδης, είχαν διαπιστώσει ότι η νόσος Covid είναι συγκρίσιμη με την εποχική γρίπη για άτομα ηλικίας έως εβδομήντα ετών και ακόμη λιγότερο επικίνδυνη για τους νεότερους. Αυτό ανατρέπει σχεδόν όλα όσα ακούγαμε επί τρία χρόνια.

Τα αποτελέσματα βασίζονται σε μια λεγόμενη μετα-μελέτη, η οποία δεν συλλέγει η ίδια στοιχεία, αλλά αξιολογεί άλλες μελέτες – στην προκειμένη περίπτωση δεκάδες παγκοσμίως, τα στοιχεία των οποίων προέρχονται από τις πρώτες ημέρες της “κρίσης” Covid, όταν κυκλοφορούσαν οι υποτιθέμενες επικίνδυνες μεταλλάξεις Alpha έως Delta και δεν υπήρχε εμβόλιο. Οι ερευνητές προσδιόρισαν τον αριθμό των μολυσμένων ατόμων από μετρήσεις αντισωμάτων και τον συνέκριναν με τον αριθμό των ατόμων που πέθαναν από ή με Covid. Δεδομένου ότι, λόγω έλλειψης στοιχείων, συμπεριλήφθηκαν και όσοι πέθαναν απλώς “με” την Covid, τα ποσοστά θνησιμότητας των περιπτώσεων που υπολογίστηκαν με αυτόν τον τρόπο υπερεκτιμούν την πραγματικότητα. Σε συνδυασμό με το γνωστό γεγονός ότι η γρίπη εξαφανίστηκε στην αρχή της περιόδου που εμφανίστηκε ο νέος ιός, και σύμφωνα με τον ΠΟΥ παγκοσμίως, η συγκρισιμότητα της Covid και της γρίπης οδηγεί στη διαπίστωση: Κάναμε πολλή φασαρία για το τίποτα.

Οι περιορισμοί της ελευθερίας ήταν εσφαλμένοι

Οι διαπιστώσεις αυτές έχουν τεράστια πολιτική εκρηκτική δύναμη για τον εξής λόγο: Πρόσφατα, οι πρώην σκληροπυρηνικοί παραδέχθηκαν ότι τα μέτρα τους ήταν υπερβολικά. Για παράδειγμα στη Γερμανία, ο Lothar Wieler, επικεφαλής του γερμανικού Ινστιτούτου Robert Koch, παραδέχτηκε ότι τα καταστροφικά μέτρα για τους παιδικούς σταθμούς και το κλείσιμο των σχολείων ήταν περιττά. Και κανένας άλλος από τον Γερμανό υπουργό Υγείας Karl Lauterbach δεν αποκάλεσε εκ των υστέρων όλα τα μέτρα για τους εξωτερικούς χώρους ” μπούρδες”.

Η υποχρεωτική χρήση μάσκας που υπήρχε σε ορισμένα μέρη για σχεδόν τρία χρόνια ήταν καθαρά για ψυχολογικοπολιτικούς λόγους

Εκτός από τις…ατυχέστατες απαιτήσεις διατήρησης “κοινωνικής” απόστασης και χρήσης φίμωτρου, σε αυτές περιλαμβάνονταν, όχι λιγότερο σημαντικό, οι ολοκληρωτικές απαγορεύσεις διαδηλώσεων, οι οποίες σηματοδοτούσαν ίσως την πιο σοβαρή παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, καθώς στέρησαν από τους πολίτες την τελευταία ευκαιρία να αμυνθούν ενάντια στην πολιτική του κράτους, που σήμερα αποδεικνύεται ότι ήταν εντελώς λανθασμένη και στοίχισε τη ζωή σε χιλιάδες ανθρώπους. Ο αριθμός των διαδηλωτών που τραυματίστηκαν ή στους οποίους επιβλήθηκαν πρόστιμα είναι πιθανότατα δεκάδες χιλιάδες. Όλες αυτές οι παραδοχές, ωστόσο, χάνουν το νόημα: Λόγω της συγκρισιμότητας της Covid και της γρίπης, όχι ορισμένοι, αλλά όλοι οι περιορισμοί της ελευθερίας ήταν άστοχοι. Τα μαζικά test χωρίς κανένα λόγο δημιούργησαν μια υποτιθέμενη πανδημία που δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα.

Όπως είναι γνωστό, επικριτές όπως ο καθηγητής Sucharit Bhakdi ή ο Dr. Wolfgang Wodarg αλλά και πολλοί Έλληνες ιατροί και καθηγητές, είχαν ήδη διατυπώσει αυτά τα γεγονότα τον Μάρτιο του 2020. Πλέον, φτάνουν στο κοινό ταυτόχρονα με άλλα άρθρα που αποδεικνύουν την αναποτελεσματικότητα και την καταπάτηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Τα lockdown-files μας δείχνουν, πώς το κράτος και οι πολιτικοί έδρασαν τα τελευταία χρόνια, ώστε να κρατήσουν τον κόσμο σε συνεχή πανικό και τρόμο. Η πιο πρόσφατη δημοσίευση του φημισμένου Ινστιτούτου Cochrane, το οποίο θεωρείται ο παγκόσμιος ηγέτης στην τεκμηριωμένη ιατρική, έχει ιδιαίτερη σημασία σε αυτό το πλαίσιο: σύμφωνα με το Cochrane, δεν υπάρχει καμία απολύτως απόδειξη ότι οι μάσκες περιορίζουν την εξάπλωση των ιών. Η υποχρεωτική χρήση μασκών, η οποία ισχύει σε ορισμένα μέρη εδώ και σχεδόν τρία χρόνια, ήταν καθαρά ψυχολογική και πολιτική, σηματοδοτώντας έναν οξύ κίνδυνο στους μη ενημερωμένους και αποσπώντας τη συγκατάθεσή τους στην πολιτική του αποκλεισμού.

Δυνατότητα επανάληψης

Συνδυάζοντας τις παραπάνω γνώσεις, προκύπτει νομικά ότι ολόκληρη η πολιτική Covid ήταν δυσανάλογη από δύο απόψεις και συνεπώς παράνομη: τα μέτρα δεν ήταν ούτε αναγκαία, αφού δεν υπήρχε απειλή για το σύστημα υγείας, ούτε κατάλληλα, αφού δεν απέτρεπαν την εξάπλωση του κρυολογήματος.

Συγκρίσεις κρατών με σκληρό lockdown όπως η Ελλάδα και η Γερμανία με κράτη όπως η Σουηδία ή η Ρουμανία τονίζουν αυτή τη διαπίστωση. Παρ’ όλα αυτά, πρέπει να φοβόμαστε ότι ένα γεγονός όπως η “κρίση της Covid” θα συμβεί ξανά. Το πρώτο επιχείρημα υπέρ αυτού είναι ότι τα λεγόμενα εμβόλια ήταν ίσως η πιο κερδοφόρα επιχείρηση στην ιστορία της ανθρωπότητας. Με την υποδαύλιση του φόβου και την απειλή περαιτέρω αποκλεισμού, οι άνθρωποι οδηγήθηκαν μαζικά σε μια ένεση που υπό κανονικές συνθήκες θα είχαν απορρίψει ως πειραματική και καθόλου δοκιμασμένη γονιδιακή θεραπεία.

Δεύτερον, έχει αποδειχθεί πόσο γρήγορα ο πληθυσμός ξεχνά τέτοια γεγονότα. Μόλις δέκα χρόνια μετά την έναρξη της “πανδημίας της γρίπης των χοίρων” μαζί με το καταστροφικό εμβόλιο, το οποίο έπρεπε να αποσυρθεί από την αγορά αφού έγιναν γνωστές οι παρενέργειες, σχεδόν κανείς δεν θυμάται αυτή την πρόβα τζενεράλε. Ούτε θυμούνται ότι στην Ελλάδα, ο Τσιόδρας και η “ομάδα” του, (στη Γερμανία ο Lauterbach, ο Drosten και το RKI) ήταν οι ίδιοι πρωταγωνιστές όπως και στην υπόθεση της Covid.

Ημερομηνία δημοσίευσης: 07.03.2023

Ακολουθήστε μας στο Telegram – https://t.me/corona_Greece